Det er søndag. Eg prøver å komme på lyrikkrelaterte ord på P.
Prosopopeia går an. Persepsjon var eg inne på då eg trakk inn Merleau-Ponty på M. Det er for snart å gå inn på persepsjon ein gong til. Prosalyrikk. Pedagogisk diktning. Presenter ein forfattar på P er jo på mange måtar ein planke. Personifikasjon. Parrim. P kan vere mykje anna også. Palmer. Pagoder. Pølser. Prat. Pilgrimsreise. Pantheon. Paris.
Denne søndagen vil eg kvile og slappe av med ein kopp kaffi. Eg vil lese vidare i Blues från ett krossad världshus og gå ein tur i det som ser ut som vårsola. Eg vil ikkje lage oppgåver. Eg vil ikkje produsere. Det er jo søndag. Det er fridag.
Om du vil, kan du velgje tre vilkårlege ord på p og bruke dei. Eller du kan gjere som meg og ta ein p-pause. Eg begynner å grue meg til bokstaven Q skal utfordre kreativiteten min ytterlegare neste veke. Heldigvis har eg allereide nokre tankar til både R og S. Eg må bare komme forbi p-en og q-en først. Dei står litt i vegen, akkurat nå.
Jeg sier: P må jo stå for poesi! 'Poetisk' har mange positive konnotasjoner, tenk bare på et poetisk språk.Vi leser kanskje Hamsun fortsatt først og fremst pga hans poetiske språk. Poesien gjør teksten levende for oss, det swinger -
som Harld Heide Steen jr forklarte dette i samtale med Jan Erik Vold, gjengitt i Basar nr 1/80: 'Et hjerteslag, det swinger. Et pacemakerslag swinger ikke,'
han sa; det geometriske språket står over poesien
geometri kommer ikke fra hjertet/hjernen
og ordene, meislet han, ordene du må benytte
inngår i et uendelig antall kommunikasjonsbrudd
du verden, sa jeg og la til: det har vel aldri
vært montert noe brukbart håndtak på vår tid?
Godt poeng. Veldig godt poeng. Vel. At eg ikkje såg den, vil vel i seg sjølv legitimere p-pausen.
SvarSlettAlle trenger og har rett på pauser!
SvarSlett